Het maken en beleven van kunst is direct verbonden met emoties en sociale context. Je wilt iets moois maken, of juist iets lelijks. Je wilt uiting geven aan gevoelens of opvattingen over de wereld. Je wilt dat samen met anderen doen of juist alleen. En je wilt aan anderen laten zien wat je gemaakt hebt, omdat je er trots op bent. Of juist niet, omdat je er voor schaamt.

Het effect dat kunst kan hebben op ons leven krijgt steeds meer aandacht en erkenning. Met name de sociaal-emotionele kant. Bijvoorbeeld in de menukaart van het Nationaal Programma Onderwijs, waar cultuureducatie opgenomen staat bij de sociaal-emotionele interventies. Of in samenhang met de uitdagingen op het sociale gebied als eenzaamheid, meer aandacht voor mensen met een beperking of psychosociale klachten.

2 juni gaan we dieper in op die relatie tussen het sociaal-emotionele en cultuur. Wat weten we over het effect op de ontwikkeling van kinderen, wat kennen we vanuit de zorg en het sociaal domein? Daarnaast gaan we zeer actief met elkaar in gesprek over onze eigen ervaring, en hoe we het inzetten in onze eigen praktijken en projecten. Om zo te ontdekken wat werkt, wat de effecten zijn van wat we doen. En natuurlijk te leren van elkaar.